Historia kawy w Polsce
W 1603 roku, lekarz, Tomasz Ormiński, w kalendarzu medycznym zalecał jako lekarstwo “koffę”, czyli bób arabski. Pod koniec XVII wieku, z południa, od panujących nad Mołdawią Turków, do Polski dotarła kawa.
Lubił ją Jan III Sobieski, natomiast potępiali między innymi: Wacław Potocki i Jan Andrzej Morsztyn. Szybko jednak dostrzeżono dobroczynny wpływ kawy na organizm człowieka. Na początku XVIII wieku, kawa znalazła się w podręcznikach medycznych jako specyfik na schorzenia przewodu pokarmowego. Kawa zyskiwała sobie coraz większe grono zwolenników, mimo protestów licznych przeciwników. Kawę uwielbiał Ignacy Krasicki. Niemałe zasługi dla popularności kawy miał też Adam Kazimierz Czartoryski, autor komedii “Kawa” (1779r.).
W 1738 roku w Białej Podlaskiej powstała manufaktura fajansu, wyrabiająca m.in. serwisy do kawy, założona przez Annę z Sanguszków Radziwiłłową. Rozwinęła się również wytwórczość porcelany i fajansu w manufakturach w Żółkwi i Ćmielowie.
Wielką karierę w miastach zrobiły kafehauzy, z czasem nazwane kawiarniami. W 1724 roku, dworzanin króla Augusta II Mocnego, Meyerhofer, otworzył w Warszawie, w okolicach Ogrodu Saskiego, kawiarnię za “Żelazną Bramą”. Kawiarnia jednak szybko zbankrutowała, gdyż Warszawiacy początkowo nie chcieli pić kawy w miejscach publicznych. Dopiero zyskała popularność kolejna kawiarnia, otwarta w 1763 roku na rynku Starego Miasta. Antoni Momber założył na początku XVIII wieku, sławną później kawiarnię w Gdańsku, a jeszcze w 1724 roku, Francuz Henri Duval otworzył lokal w Warszawie. W 1790 roku kawiarnie były miejscem propagandy politycznej Kuźnicy Kołłątajowskiej.
Z Prus, w drugiej połowie XVIII wieku, przyszedł sposób mieszania kawy z cykorią. Pierwsza wytwórnia kawy zbożowej została założona we Włocławku, w 1818 roku, przez Ferdynanda Bohma.
W roku 1882 Warszawa szczyciła się niemal setką kawiarń. Najsławniejsze z nich to kawiarnia u Okuniowej oraz “Honoratka”, działająca do dziś przy ul. Miodowej oraz kawiarnia Bliklego. W 1822 w Warszawie działały już 122, a w 1844 aż 180 kawiarń. W Krakowie w połowie stulecia naliczono 55 lokali, które rywalizowały z zachowującymi odrębność cukierniami. Roku 1856 sięga historia kawiarni w Hotelu Europejskim. Równie słynną warszawską kawiarnią jest otwarta w 1901 roku, kawiarnia w hotelu “Bristol”. W XIX wieku kawiarnie przekształciły się na lokale o charakterze klubowym. Początkowo kupcy, obracający wszelkimi towarami, zajmowali się handlem kawą na ziemiach polskich. Dopiero około połowy XIX wieku, w Galicji pojawiły się firmy specjalizujące się w obrocie kawą.
Aż do końca XIX wieku sprzedawano kawę w postaci surowej. Palić należało ją samemu. Efekt nie zawsze był dobry, więc lepiej było udać się do kawiarni. Rewolucja nastąpiła w 1882 roku, gdy z Krakowa do Warszawy przeniósł się kupiec Tadeusz Tarasiewicz. Jego firma, Pluton, jako pierwsza zaoferowała kawę paloną we własnej palarni. Początkowo, niełatwo było zdobyć klientów, z czasem jednak Pluton zyskał wielu klientów w Warszawie i w innych miastach. Kawa palona była droższa od surowej przynajmniej o jedną piątą, taki bowiem był ubytek jej wagi w procesie palenia. W zamian za wyższą cenę otrzymywało się jednak wyborny produkt, nie umywający się do kawy palonej domowym sposobem, na patelni. Przez pierwsze 17 lat działania, Pluton był w Warszawie bezkonkurencyjny. Drugą palarnię założył producent słodyczy, firma Franciszek Fuchs i Synowie, dopiero w 1896 roku. Przed wybuchem I wojny światowej Pluton dysponował 7 sklepami w Warszawie, 4 – w Łodzi, po jednym – w Sosnowcu, Lublinie i Kijowie. Wciąż modernizowana palarnia Plutona nie ustępowała swym zachodnioeuropejskim odpowiednikom. Świeżą kawę codziennie rozwożono po mieście platformą konną, a koleją wysyłano do odbiorców w Królestwie i do Rosji. Firma Pluton przetrwała dwie wojny. We wrześniu 1951 roku, po 69 latach nieprzerwanej działalności, sąd ogłosił upadłość firmy Pluton.
Poniżej galeria zdjęć z palarni “Pluton” żródło: http://kultura.wp.pl/gid,15506804,galeria.html?T%5Bpage%5D=1
W 1918 roku doszło do powstania w Gdańsku Kaiserskaffegeschäft, posiadającej liczne filie w Wielkopolsce i na Pomorzu. W Gdyni powstała spółka o nazwie Wielkopolski Skład Kawy.
29 listopada 1918 roku, w małej kawiarence Życkiego (właściciela znanej kawiarni “Udziałowa”) na Nowym Świecie w Warszawie, zawiązał się Komitet Wykonawczy Kawiarni Poetów. W tym dniu kawiarnia przybrała nazwę “Pod Pikadorem”, stając się miejscem spotkań artystów na wzór popularnych w Moskwie kawiarń poetów. W tym lokalu miały miejsce pierwsze publiczne występy grupy młodych poetów, którzy utworzyli później formację, znaną jako Skamander, do której należeli, między innymi Julian Tuwim, Jan Lechoń czy Antoni Słonimski. Później grupa literacka Skamander spotykała się w kawiarni “Ziemiańska” przy ulicy Mazowieckiej.